Jak konopie wpłynęły na muzykę współczesną?

Aktualizacja: 15 grudnia, 2023

min. czytania

Muzyka i konopie od dawna stanowią bardzo zgrany zespół. Słuchacze korzystający z psychoaktywnych właściwości konopi, mogą liczyć na intensywne doznania dźwiękowe. Z kolei muzycy liczą na kreatywność i swobodę w swoim przekazie artystycznym. Ostatnie 100 lat w muzyce pokazuje, że konopie miały znaczny wpływ na twórczość wielu artystów, zaś działalność muzyków wpłynęła na popularyzacje konopie w mass mediach. 

Psychoakustyczne działanie marihuany

Zarówno muzycy jak i audiofile zgodnie uważają, że słuchanie muzyki pod wpływem THC w znaczny sposób zmienia doznania słuchacza, wynosząc ja na zupełnie inny poziom. Jest to udowodnione naukowo, że jednym z efektów zmiany świadomości po przyjęciu marihuany jest to, jak zmienia ona percepcję dźwięku. Oznacza to, że interpretowanie przez mózg bodźców odbieranych przez słuch, czyli psychoakustyka, wygląda wtedy nieco inaczej.

Większość doznań związanych ze słuchaniem muzyki po THC jest bardziej intensywnych, interesujących poznawczo oraz przyjemniejszych. Cechą charakterystyczną takiej percepcji jest umiejętność zauważenia drobnych szczegółów dotyczących danego utworu, które zwykle mogą zostać pominięte podczas normalnego słuchania. Czasami może to być umiejętność usłyszenia dźwięku każdego z poszczególnych instrumentów, który wyłania się z całej harmonii. Marihuana może również wzmocnić reakcję emocjonalną na muzykę. W zależności od nastroju utworu możemy przeżywać go o wiele intensywniej. Ten element można wykorzystać też w muzykoterapii, czyli poprawy funkcjonowania ludzkiego ciała poprzez muzykę. Gatunki, które będą doskonale wpływać na nastrój w przypadku spożycia konopi, to łagodniejsze, bardziej optymistyczne i żywsze utwory jazzowe, chillout, reggae, indie rock, ballady czy muzyka klasyczna. Lepiej jest unikać zbyt agresywnej, wulgarnej i bardzo głośnej muzyki, ponieważ może to spowodować ból głowy i wpłynąć negatywnie na stan emocjonalny.

Za co muzycy tak pokochali konopie?

Chyba każdy artysta czy twórca miał kiedyś do czynienia z brakiem weny twórczej. Nie jest tajemnicą, że związek psychoaktywny THC zawarty w konopiach jest substancją zmieniającą umysł, wpływającą na postrzeganie rzeczy, zmieniającą perspektywę. Konopie indyjskie mogą otwierać nas na zupełnie nowe aspekty, wątki czy obszary różnych procesów. Spowalniają rzeczywistość i pozwalają dokładniej doświadczać wszystkiego wokół. Ponadto sprawiają, że osoba czuje się o wiele bardziej zrelaksowana i spokojniejsza. Badania na osobach spożywających THC udowadniają, że substancja może wpływać na proces twórczy i pomagać wydobyć kreatywność. Często spotykanym efektem są tak zwane genialne pomysły – jest to związane z faktem, iż THC reaguje z receptorami kannabinoidowymi w mózgu, które wpływają na produkcję hormonów szczęścia, poprawiają nastrój, zwiększają otwartość i elastyczność, pobudzając indywidualną kreatywność. Nic dziwnego, że konopie indyjskie stały się integralną częścią kultury artystycznej, osób kreatywnych i muzyków.

Jazz i konopie

Do popularyzacji konopi indyjskich w USA przyczynili się głównie kolorowi imigranci z Karaibów oraz Ameryki Środkowej, którzy zaangażowali się muzycznie i nie tylko. Jazz grany w latach dwudziestych XX wieku wyłącznie przez ciemnoskórych był jednym z rodzajów muzyki popularnej kojarzonym wtedy z marihuaną. Skręty z konopi indyjskich można było wtedy kupić między innymi w klubach jazzowych, które powstawały na wzór tych z Nowego Orleanu – na kolorowych dzielnicach amerykańskich miast. Określano je mianem „jazz cigarettes” (ang. jazzowe papierosy) i na zawsze zostały one powiązane z tym okresem w muzyce jazzowej. 

Subiektywne doznania podczas zmiany świadomości osoby słuchającej jazzu, a także grającej na instrumentach, na zawsze odmieniły oblicze tego gatunku. Wielu muzyków podkreślało, że ich stan po spożyciu konopi, pozwalający im intensywniej czuć muzykę i rytm, pozwala na ciekawą zabawę dźwiękiem. W jazzie bardzo ważna jest improwizacja muzyczna, która pod wpływem THC nabierała zupełnie nowego charakteru i charakterystycznej dla tej muzyki dzikości. Zwłaszcza podczas koncertów w klubach jazzowych, dało się odczuć tę charakterystyczną woń w powietrzu. 

Legendarny trębacz Louis Armstrong był zagorzałym miłośnikiem kojących i kreatywnych właściwości marihuany. W 1928 roku nagrał instrumentalny utwór zatytułowany „Muggles” (ang. zioło), który został nazwany, popularnym wtedy, slangowym określeniem dla konopi indyjskich. Inny popularny muzyk jazzowy – Cab Calloway, który regularnie bywał w słynnym nowojorskim Cotton Club, śpiewał wiele piosenek poświęconych konopiom indyjskim. W tamtym czasie marihuana była demonizowana, zaś jej związek z jazzowymi muzykami, kulturą i muzyką czarnoskórych artystów nadał jej negatywną konotację.

Rock & roll i konopie

Propagowanie psychodelików przez artystów rock and rolla z lat 50 i 60. odegrało ogromną rolę w normalizacji używania konopi indyjskich przez ogół społeczeństwa. Podczas gdy filmowy i telewizyjny wizerunek konopi był raczej rzadki i negatywny, obecność marihuany w życiu i utworach popularnych artystów wzbudzała zainteresowanie wśród mas. Był to czas kontrowersji, eksperymentowania, badania nowego stylu życia. Utwory poruszały tematy tabu, wzbudzały bunt wobec panującego porządku społeczno – ekonomicznego. To także zasługa pacyfistów, hipisów, masowych protestów w USA przeciwko wojnie w Wietnamie. To wszystko sprawiło, że marihuana stała się niezwykle popularna i zaczęła być kojarzona z buntem i wolnością.

Słuchacze z lat 60. nie tylko usłyszeli, jak Bob Dylan otwarcie wspomina o paleniu zioła wraz z pozostałymi członkami The Beatles, ale także mogli regularnie usłyszeć wzmianki o roślinie w utworach muzycznych. „Pet sounds” zespołu The Beach Boys, czy na słynnej płycie „Revolver” The Beatles. Utwory te zostały stworzone przez i dla palaczy marihuany. Nawet pozornie niewinna melodia, taka jak „Got to Get You Into My Life”, została później wyjaśniona przez Paula McCartneya jako piosenka o miłości do konopi. W tym okresie konsumpcja marihuany stała się nieco bardziej swobodna, co spotkało się z dużym napiętnowaniem ze strony władz – postępującą kryminalizacją konopi oraz kłamliwą dezinformacją dotyczącą jej działania.

Reggae i konopie

Prawdopodobnie żaden inny gatunek muzyki nie jest tak nierozerwalnie związany z marihuaną jak reggae. Styl muzyczny, który narodził się na Jamajce pod koniec lat 60., był głęboko związany z religią Rastafari panującą na tej karaibskiej wyspie. Rastafarianie traktują spożywanie konopi jako święty sakrament. Muzyka była ważnym elementem uzewnętrznienia ich uwielbienia dla tej rośliny. Stała się cennym kulturowym eksportem Jamajki w latach 70., a marihuana i reggae zostały nierozerwalnie połączone, szczególnie w ich medialnym wizerunku. Niektóre z gwiazd reggae przeżyły aresztowania i prześladowania za ich widoczne utożsamianie się z konopiami. 

Ikoną tego gatunku był Bob Marley, który poprzez swoją muzykę, oprócz miłości do konopi, pragnął także wzniecić w odbiorcach iskrę wolności, prawdy, miłości i pokoju. Wspierał ruch pacyfistów i wolnomyślicieli, stał się symbolem niezależności, a jego muzyka szybko przeniknęła do kultury masowej. Plakaty z uśmiechniętym wizerunkiem artysty palącego jointa zdobiły ściany w pokojach amerykańskich nastolatków i studentów w kolejnych dekadach.  Członek zespołu Marleya, Peter Tosh, po raz pierwszy przedstawił ideę legalizacji marihuany w swoim singlu „Legalize It” z 1976 roku, który po wydaniu trafił na szczyty list przebojów. 

Artyści wymienieni we artykule
Louis Armstrong
Cab Calloway
Bob Dylan
The Beatels
The Beach Boys
Bob Marley

Linki do piosenek wspomnianych w artykule

Louis Armstrong – „Muggles”
The Beach Boys – „Pet sounds”
The Beates – „Got to get you into my life”
Bob Marley „Legalize It”

Zobacz także

Polskie gwiazdy propagujące konopie

Zagraniczne gwiazdy i konopie