Wpływ konopi na długowieczność

Aktualizacja: 25 listopada, 2024

min. czytania

aukowcy od dawna szukają sposobów na cofnięcie wieku biologicznego i długowieczność. Istnieje wiele doniesień naukowych sugerujących, że konopie mogą wpływać na różne cele molekularne związane ze starzeniem się organizmu. Mimo licznych udokumentowanych mechanizmów działania konopi na długowieczność, badania pokazują jednak wiele sprzeczności w tej kwestii. O tym, czy stosowanie konopi faktycznie ma wpływ na długowieczność, piszemy w dalszej części artykułu.

Konopie i ich wpływ na organizm

Rośliny konopi były stosowane od tysiącleci w celu łagodzenia wielu różnych schorzeń. Dzisiejsza medycyna zachodnia coraz bardziej interesuje się potencjałem tej rośliny w kontekście terapeutycznym. Z tego powodu pojawia się coraz więcej badań naukowych i nowych doniesień o właściwościach związków konopnych. Oprócz działania przeciwzapalnego, przeciwbólowego i rozkurczowego, związki konopne mają też potencjał przeciwstarzeniowy.

Ich działanie na ludzki organizm jest możliwe za pośrednictwem układu endokannabinoidowego (ECS). Układ ten steruje różnymi procesami fizjologicznymi w obrębie układu nerwowego, hormonalnego oraz immunologicznego, wpływając tym samym na całe ciało. Jednym z głównych trybów działania fitokannabinoidów z konopi, takich jak THC i CBD, jest modulacja układu endokannabinoidowego (ECS). Wpływa ona na nastrój, apetyt, odczuwanie bólu, temperaturę ciała, sen oraz funkcje odpornościowe. ECS składa się z sieci receptorów, endokannabinoidów i enzymów, które współpracują ze sobą w celu utrzymania homeostazy.

Dwoma głównymi receptorami ECS są receptor kannabinoidowy typu 1 (CB1) i receptor kannabinoidowy typu 2 (CB2). Znajdują się one w całym organizmie, w tym w mózgu, układzie odpornościowym i tkankach obwodowych. Kannabinoidy oddziałują nieco inaczej na nasze ciało i wspomniane receptory. Na przykład THC może bezpośrednio aktywować receptory kannabinoidowe CB1 i CB2. CBD natomiast jest uważany za pośredniego agonistę, który działa poprzez różne cele molekularne. Wpływ konopi jest bardzo złożony i obejmuje także procesy starzenia się komórek i całego organizmu.

Wpływ konopi na długowieczność

Obecne badania pokazują, że istnieje co najmniej kilkanaście cech molekularnych charakterystycznych dla starzenia, takich jak: zmniejszenie produkcji składników odżywczych, dysfunkcja mitochondriów, starzenie się komórek, upośledzona autofagia, stan zapalny, zaburzenie mikrobiomu itp.

W proces starzenia zaangażowane są liczne procesy biologiczne, takie jak stres oksydacyjny, procesy zapalne, wolniejszy podział komórek i uszkodzenie DNA, a także zmiany w obrębie układu endokannabinoidowego. Podczas starzenia się w ECS zachodzi kilka zmian, które mogą mieć konsekwencje zdrowotne. Badania pokazują, że w mózgu człowieka, a konkretnie w korze przedczołowej, aktywność receptorów CB1 stopniowo zmniejszała się wraz z wiekiem. Zmianom towarzyszą zaburzenia funkcji fizjologicznych.

W testach na zwierzętach usunięcie receptorów CB1 u myszy doprowadziło do wcześniejszego spadku funkcji poznawczych i pogorszenia pamięci. Wspólnym mianownikiem był niedobór endogennych kannabinoidów, który wraz z wiekiem stopniowo spada. W badaniach na ludziach kannabinoiody pochodzące z konopi poprawiają jakość życia i ogólne samopoczucie a coraz więcej badań przedklinicznych podkreśla, że ​​mają one działanie przeciwstarzeniowe. Liczne badania na zwierzętach sugerują, że kannabinoidy produkowane wewnętrznie, regulują procesy starzenia i mogą mieć wpływ na długowieczność. Substancje zawarte w konopiach wydłużają bowiem okres zdrowia i długość życia, a pojawiają się dowody na to, że mogą one również regulować procesy starzenia się komórek. 

CBD wpływ na długowieczność 

Dotychczasowy dorobek badań pokazał, że CBD posiada szerokie działanie farmakologiczne, w tym przeciwzapalne, antyutleniające, neuroprotekcyjne, immunomodulacyjne, uspokajające, przeciwnowotworowe i przeciwbakteryjne. Kannabidiol obecnie jest już z sukcesem stosowany jako wsparcie leczenia chorób neurodegeneracyjnych, epilepsji, bólu, lęku, nowotworów czy chorób autoimmunologicznych.

Niektóre badania sugerują także, iż związek ten ma działanie przeciwstarzeniowe, a nawet został uznany za potencjalny lek anti-aging. Szczególnie mowa o wpływie na stres oksydacyjny, stan zapalny i autofagię, jako główne mechanizmy przeciwstarzeniowe. Jednym z najważniejszych czynników indukujących starzenie się organizmu jest stres oksydacyjny, czyli nierównowaga redoks. Liczne uszkodzenia oksydacyjne w organizmie wiążą się z krótkim życiem, podczas gdy lepsze zarządzanie stresem oksydacyjnym może wpłynąć na długowieczność. Zatem CBD jako potencjalny przeciwutleniacz spowalnia tempo starzenia i przez co może wydłużać życie.

Mechanizm działania kannabidiolu na stres oksydacyjny obejmuje kilka celów molekularnych. CBD może usuwać wolne rodniki poprzez ich bezpośrednie wychwytywanie. Z drugiej strony wywiera działanie antyoksydacyjne, naprawiając dysfunkcyjne mitochondria w komórkach. Ponadto związek może pośrednio chronić przed stresem oksydacyjnym poprzez regulację szlaku sygnałowego obrony komórkowej. Badania pokazują, że zdolność antyoksydacyjna CBD jest w tym zakresie silniejsza niż u witaminy E lub C.

Testy in vitro sugerują, że CBD i deksametazon (hormon strerydowy) mają podobną moc przeciwzapalną. W innym badaniu weryfikującym mechanizm przeciwstarzeniowy kannabinoidów i ich wpływ na długość życia nicieni wykazano, że CBD zmniejsza stres oksydacyjny i indukuje autofagię — proces komórkowy, który usuwa uszkodzone organelle komórkowe i zanieczyszczenia. Zaburzona autofagia sprzyja starzeniu się, podczas gdy zwiększona autofagia ma działanie przeciwstarzeniowe. Wiele dowodów naukowych pokazuje, że CBD łagodzi objawy starzenia organizmu dzięki swojemu działaniu przeciwzapalnemu i może dzięki temu wpływać na długowieczność.

THC wpływ na długowieczność

THC to najobficiej występująca substancja aktywna w roślinie konopi indyjskich. Jest znana ze swoich właściwości zmieniających świadomość, jednak oprócz tego udowodniono jej potencjał terapeutyczny. Dotychczasowe dowody naukowe sugerują działanie relaksujące, rozkurczowe, antydepresyjne, nasenne, przeciwbólowe czy antynowotworowe THC.

Badacze zainteresowali się także potencjałem przeciwstarzeniowym związku. Naukowcy z University Hospital Bonn i University of Bonn wraz z zespołem z Hebrew University z Izraela udowodnili, że długotrwałe podawanie konopi indyjskich w małych dawkach może nie tylko odwrócić procesy starzenia się mózgu, ale także ma działanie przeciwstarzeniowe. Przeprowadzili oni badanie na myszach, które wykazało, iż THC może mieć działanie przeciwstarzeniowe na mózg poprzez przywrócenie zdolności poznawczych i gęstości synaps. Naukowcy odkryli również, że mózg starzeje się znacznie szybciej, gdy myszy nie posiadają żadnych funkcjonalnych receptorów dla THC. Aby dokładnie odkryć, jaki wpływ ma leczenie THC na stare myszy, naukowcy zbadali tkankę mózgową i aktywność genów leczonych myszy. Wyniki były zaskakujące: okazało się, że mózg starych myszy leczonych THC wyglądał jak mózg młodych myszy. Liczba połączeń nerwowych wzrosła, co poprawiło funkcje poznawcze i zdolność uczenia się. Wyniki zostały opublikowane w czasopiśmie „ACS Pharmacology & Translation Science”.

Inne badanie w modelu zwierzęcym oceniające wpływ konopi na starzenie z 2020 roku pokazało nieco inne efekty. O ile podawanie CBD spowodowało wydłużenie życia much, o tyle w przypadku THC podawanego w tym samym stężeniu zauważono spadek długowieczności. Zauważono również, iż niskie dawki THC miały korzystniejszy wpływ na starzenie się, natomiast wyższe działały niekorzystnie.

Także badanie oceniające wpływ THC na długość życia gryzoni, przeprowadzone przez amerykański Narodowy Program Toksykologiczny, wykazało interesujące wyniki. Wysokie dawki doustne THC (12,5 mg/kg, 25 mg/kg i 50 mg/kg), podawane przez 2 lata, znacznie wydłużyły życie zarówno szczurów płci męskiej, jak i żeńskiej.

Czy konopie mogą przyśpieszać starzenie się organizmu?

Oprócz badań w modelu zwierzęcym istnieje wiele dowodów naukowych w postaci badań kohortowych, czyli przeprowadzanych na ochotnikach przyjmujących lek dobrowolnie. Jedno z takich badań, pochodzące z 1973 roku z Nowej Zelandii, dotyczyło 10-letniej obserwacji osób w wieku od 18 do 45 lat. Badano wpływ używania marihuany oraz innych używek, takich jak papierosy i alkohol, na proces starzenia się.

Badanie wykazało, iż ochotnicy mieli przyspieszone starzenie biologiczne i byli mniej przygotowani do radzenia sobie z szeregiem późniejszych wymagań zdrowotnych, finansowych i społecznych niż osoby nieużywające marihuany. Badanie jednak nie bierze pod uwagę innych, niekorzystnych dla zdrowia i przyśpieszających starzenie nawyków badanych (picie alkoholu i palenie papierosów). Wskazano tylko na korelację z paleniem marihuany.

W innym badaniu kohortowym weryfikującym mechanizmy starzenia epigenetycznego, wzięto pod uwagę palenie marihuany i inne nawyki. U badanych stosujących marihuanę przez wiele lat zauważono przyspieszone starzenie epigenetyczne. W wynikach uwzględniono jednak palenia papierosów oraz skutki zdrowotne wdychania węglowodorów aromatycznych i innych substancji smolistych obecnych w dymie.

Wpływ konopi na długowieczność – podsumowanie

Liczne dowody naukowe wskazują, że składniki zawarte w konopiach, takie jak CBD i THC, mają szerokie działanie przeciwstarzeniowe. Potencjalnie mogą one wpływać na długowieczność. Naukowcy wykazali wiele różnych szlaków molekularnych, poprzez które CBD opóźnia starzenie się organizmu, niezależnie od dawki. W przypadku THC wiele badań pokazało negatywny wpływ związku na starzenie się. Jednak często było to skorelowane ze stosowaniem u badanych innych używek. Z kolei w badaniach na zwierzętach niewielkie dawki THC opóźniały starzenie. W kwestii wpływu konopi na długowieczność wciąż istnieje wiele pytań i wątpliwości. Niezbędne będzie przeprowadzenie kolejnych testów klinicznych celem zbadania dokładnych mechanizmów działania THC i CBD na starzenie organizmu.

Zobacz także

• Trendy w branży konopnej na 2024 rok
• Badania nad konopiami kwiecień – czerwiec 2024

Literatura

https://link.springer.com/article/10.1007/s11357-024-01162-8

https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S075333222300865X

https://link.springer.com/article/10.1007/s11357-024-01162-8

https://www.sciencedaily.com/releases/2017/05/170508112400.htm

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/32227279/

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/12594529/

https://www.thelancet.com/journals/lanhl/article/PIIS2666-7568(22)00201-X/fulltext

https://clinicalepigeneticsjournal.biomedcentral.com/articles/10.1186/s13148-022-01359-8